Samochody z innej bajki - Hongqi

Pierwszym osobowym autem Chin był Dongfeng CA71 (Dongfeng to firma należąca do FAW), który z fabryki wyjechał 12 maja 1958 roku, o nieco ponad miesiąc wyprzedzając innego pioniera chińskiej motoryzacji, model Jing Gang Shan z 20 czerwca tego samego roku (bazował na VW Garbusie). Jeśli zaś chodzi o CA71, to bazował on na francuskiej Simce Vedette, miał silnik z Mercedesa i chińską, trzybiegową skrzynie biegów. Powstało raptem 30 egzemplarzy, jeden z nich należał do Mao Tse Tunga.

Kolejny model, Hongqi CA72, produkowany był od 1959 do 1965 roku, bazował na kapitalistycznie imperialistycznym Chryslerze Imperial, miał jego silnik 5,6 l V8 220 KM i trafił do 198 klientów.

CA770 jest jednak modelem, który definiuje Hongqi. Też bazuje na Chryslerze i też ma jego silnik, ale produkowany był od 1966 do 1981 roku, trafił do około 1600 klientów i woził najważniejsze osoby w Chinach. Jest symbolem motoryzacyjnego luksusu za Wielkim Murem. Powstały wersje krótkie i przedłużone, sedan i cabrio, mniej lub bardziej luksusowe. Znakomita większość wyprodukowanych egzemplarzy jest czarna, choć i komunistycznie czerwone się trafiają. Obecnie CA770 jest obiektem kultu i jednym z najbardziej poszukiwanych aut w Chinach, chyba dlatego, że mało kto go sprzedaje. CA770 to część dziedzictwa narodowego Chin.

Od 1995 do 2001 roku Hongqi nie wyprodukowało niczego fascynującego. Modele Audi 100 (z silnikiem Nissana) i Lincoln Town Car z bardziej krzykliwymi atrapami chłodnicy i niemożliwymi do zapamiętania nazwami (CA7200 czy CA7182E7) może i woziły chińskich VIP-ów z jednej parady na drugą, ale w pamięci nie zostaną.

Model HQ3, mimo iż nowoczesny (silnik V6 lub V8, napęd na tył, na pokładzie mnóstwo trzyliterowych systemów czuwających nad bezpieczeństwem podróżnych) i bardzo luksusowy (klimatyzacja, skóra, sterowanie głosem, wyświetlacz przezierny, zestaw DVD i tak dalej), nie przemówił jednak do chińskich notabli i nie cieszy się popularnością. Może dlatego, że z technicznego punktu widzenia to po prostu Toyota Crown Majesta?

Hongqi H7 to też Toyota, ale tym razem Camry. Według firmy ten model skierowany jest do polityków na szczeblu ministerialnym. Cóż za precyzyjnie dobrana grupa docelowa!  Auto ma rywalizować z przedłużonymi wersjami Audi A6, BMW 5 i Mercedesa klasy E. Pod maską silnik R4 lub V6, w planach wersja hybrydowa.

Hongqi L7 to flagowa limuzyna chińskiej firmy. Stylistycznie nawiązuje do słynnego poprzednika CA770, mierzy 6,1 m długości, ma silnik 6,0 l V12 o mocy 400 KM, a płytę podłogową pożycza od Toyoty Land Cruiser. Najpierw powstało około 100 sztuk po to, by komunistycznym dygnitarzom ułatwić poruszanie się w czasie kongresu partii komunistycznej w 2012 roku, a za kilka miesięcy auto będzie do kupienia przez zwykłych ludzi. Będzie nieco krótsze (5,5 m), ale bardzo drogie (około 800 tys. dolarów). Przedłużony o 30 cm model L7 (fabryczne oznaczenie CA7600L), na dodatek opancerzony i wyposażony w uchwyty na flagi w przednich błotnikach, wykorzystywany jest m.in. przez prezydenta Chin. Czy trafi do produkcji? Podobno Hongqi rozważa takie posunięcie. Gdyby przedłużony L7 wyjechał na drogi, byłby bez wątpienia najbardziej luksusowym i najdroższym autem made in China.